dr hab. Hieronim Grala
ur. 1957, Siedlce. Doktor habilitowany, historyk, literaturoznawca i dyplomata, wykładowca Wydziału „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego; w latach 1980–2013 – pracownik Instytutu Historycznego UW. Badacz dziejów Europy Wschodniej w średniowieczu i epoce nowożytnej oraz historii petersburskiej Polonii. W latach 2000–2009 w służbie dyplomatycznej – dyrektor Instytutów Polskich w Sankt Petersburgu (2000–2005) i Moskwie (2005–2009), I radca Ambasady RP w Federacji Rosyjskiej. Założyciel, wydawca i redaktor naczelny międzynarodowej serii publikacji źródłowych Monumenta historica res gestas Europae orientalis illustrantia. Fontes XV–XVII saec. (Warszawa–Moskwa, od 1995); współtwórca i główny redaktor encyklopedii internetowej Polski Petersburg (www.polskipetersburg.pl, 2013–2020), założyciel serii popularno-naukowej Polonica Petropolitana (wydawca: Instytut Polski w Sankt Petersburgu); współzałożyciel i przewodniczący rady redakcyjnej almanachu Polonia. Studia o Polsce i Polakach (Krasnodar, od 2019). Członek sześciu krajowych i zagranicznych gremiów redakcyjnych. Członek krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych, w tym – Wolnego Towarzystwa Historycznego (Rosja) przy nagrodzonym Pokojową Nagrodą Nobla Stowarzyszeniu „Memoriał”. Wieloletni członek Polsko-Rosyjskiej Komisji Historyków (1996–2022). Profesor honorowy Akademii Dziennikarstwa Republiki Kazachstan (2015); b. profesor honorowy Moskiewskiej Akademii Ekonomiki i Prawa (MAEL, 2011 – rezygnacja, marzec 2022) oraz b. doktor honoris causa Południowego Uniwersytetu Federalnego (SFedU, Rostow n/Donem, 2021 – rezygnacja, marzec 2022). Członek Komitetu Słowianoznawstwa PAN (2015–2020).
Laureat Nagrody Przeglądu Wschodniego im. Aleksandra Gieysztora (2021) oraz stypendysta Fundacji Volkswagena (1997 – München).
Autor czterech książek – między innymi Ivan Mikhailov Viskovatyi. Kariera gosudarstvennogo deyatela v Rossii XVI v., Moskwa: RADIKS, 1994; Rosja, Olszanica: BOSZ, 2013; Wataha Putina, Warszawa: Czerwone i Czarne, 2023 (wraz z W. Juraszem) – oraz ponad trzystu siedemdziesięciu publikacji naukowych i popularno-naukowych; wybór studiów i artykułów: https://uw.academia.edu/HieronimGrala
dr hab. Mariusz Górnicz
doktor habilitowany, pracownik Instytutu Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej (IKSI) na Uniwersytecie Warszawskim. Naukowo interesuje się językami specjalistycznymi, zapożyczeniami w języku, tłumaczeniami medycznymi.
Prowadzi zajęcia z zakresu teorii terminologii, tłumaczeń medycznych, teorii tłumaczeń specjalistycznych, seminaria dyplomowe. W roku akademickim 2022/2023 prowadził projekt „TermiKnowledge” w ramach sojuszu uniwersytetów 4EU+ Alliance. Studenci z kilku uniwersytetów europejskich stworzyli wielojęzyczne internetowe bazy wiedzy na temat COVID-19 oraz kryzysów uchodźczych. Obecnie jest opiekunem naukowym Studenckiego Koła Naukowego „BAJT” funkcjonującego przy IKSI UW.
dr hab. Joanna Piotrowska
(Wydział Lingwistyki Stosowanej)
rusycystka, nauczycielka, tłumaczka.
Absolwentka Instytutu Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego. Naukowo zajmuje się literaturą rosyjską drugiej połowy XIX w., polsko-rosyjskimi kontaktami kulturowymi oraz podstawami metodologicznymi badań nad recepcją.
Głównym bohaterem jej prac jest Lew Tołstoj (monografia Retseptsiia pozdnego L'va Tolstogo v pol'skoi presse: protsessy informatsionnogo i kul'turnogo transfera, WUW 2021). Pisała również o Marianie Zdziechowskim, Adolfie Rudnickim i Władysławie Terleckim. Publikowała między innymi w „Przeglądzie Rusycystycznym”, „Slavica Revalensia”, „Slověne”, „Toronto Slavic Quarterly”.
Przebywała na stypendiach w Uniwersytecie Georga Augusta w Getyndze (2013) i w Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Humanistycznym w Moskwie (2014, 2015). Uczestniczyła w konferencjach naukowych w kraju i za granicą (Bułgaria, Chiny, Estonia, Gruzja, Indie, Rosja), współorganizowała kilkanaście konferencji naukowych, a także kilka projektów dydaktycznych (wszystkie – z Martą Małachowicz). Jest członkiem Tolstoy Society of North America. Obecnie uczestniczy w międzynarodowym projekcie naukowym „Slawisten im Austausch: Österreich und Russland 1849–1939” (Uniwersytet Wiedeński).
dr Justyna Deczewska
dr, wykładowczyni języka rosyjskiego w Centrum Nauczania Języków Obcych Uniwersytetu Warszawskiego. Praktykująca nauczycielka i egzaminatorka na wszystkich poziomach kształcenia językowego. Współautorka serii podręczników do nauki języka rosyjskiego Prosto klass oraz #русский язык. Współorganizatorka i prowadząca kursów metodycznych Letnia Akademia Nauczyciela Języka Rosyjskiego.
Doświadczenie zdobywała, ucząc w warszawskich szkołach językowych, prowadząc zajęcia językowe dla firm oraz pracując z kursantami indywidualnymi. Tallinn odwiedzała kilka razy – prywatnie i jako uczestniczka kursów metodycznych dla nauczycieli w ramach programu Erasmus. Pasjonatka nauczania i uczenia się przez całe życie. Jeździ na rowerze niezależnie od pogody i nałogowo chodzi do kina.
dr Marta Małachowicz
(Wydział Lingwistyki Stosowanej)
bialczanka, absolwentka warszawskiej lingwistyki, doktor nauk humanistycznych. Od początku drogi zawodowej związana z Uniwersytetem Warszawskim. Prowadzi zajęcia z praktycznej nauki języka rosyjskiego, tłumaczeń PL-RU / RU-PL i terminologii.
W latach 2011–2012 odbyła wizyty studyjne w skandynawskich ośrodkach terminologicznych (Sztokholm, Helsinki). Od 2014 roku regularnie uczestniczy w stażach dla wykładowców w ramach programu Erasmus poznając ośrodki slawistyczne na uczelniach europejskich. Wraz z Joanną Piotrowską zainicjowała w 2022 roku projekt dydaktyczny „Wielojęzyczność regionu bałtyckiego”. W ramach tej inicjatywy powstała szkoła “Re:Poola”. Odpoczywa na rowerze, na górskim szlaku i w ogrodzie.
dr Dorota Muszyńska-Wolny
doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Katedrze Rusycystyki (KR) na Wydziale Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego.
Naukowo zajmuje się językoznawstwem porównawczym rosyjsko-polskim. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z nauki języka rosyjskiego, rosyjskiej gramatyki opisowej oraz historii języka rosyjskiego. Ukończyła również studia podyplomowe „Ochrona własności intelektualnej” na Wydziale Prawa i Administracji UW i prowadzi szkolenia dla studentów I roku z tej tematyki.
Jako wykładowca oraz jako koordynator mobilności w KR wyjeżdżała w ramach programu Erasmus do uniwersytetów w Belgradzie (Serbia), Dyneburgu (Łotwa), Podgoricy (Czarnogóra), Sankt Petersburg (Rosja), Tallinnie (Estonia), Wilnie (Litwa), Zadarze (Chorwacja).
dla Cudzoziemców „Polonicum”)
dr Justyna Zych
dr, literaturoznawczyni i glottodydaktyczka, adiunktka w Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców Polonicum na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i wicedyrektorka tego ośrodka; kierowniczka studiów podyplomowych Glottodydaktyka polonistyczna – nauczanie języka polskiego jako obcego oraz Zespołu Badań nad Literaturą w Glottodydaktyce Polonistycznej, redaktorka serii wydawniczej „Studia Glottodydaktyczne”.
W latach 2014–2016 visiting professor na University of Toronto, a w roku 2020 – na University of Washington w Seattle w ramach stypendium Fulbright Slavic Award; prowadziła też wykłady gościnne na wielu uniwersytetach za granicą, między innymi we Francji, w Belgii, Hiszpanii, Szkocji, Danii, Islandii, we Włoszech, w Niemczech, Czechach, na Węgrzech i w Korei Południowej.
Specjalizuje się w nauczaniu cudzoziemek i cudzoziemców literatury i kultury polskiej, a także w szkoleniu przyszłych nauczycielek i nauczycieli języka polskiego jako obcego; prowadzi wykłady, konwersatoria i seminaria po angielsku i po polsku, między innymi Cultural Portrait of Warsaw, Polish Society Through Contemporary Polish Literature and Film, Literatura w nauczaniu języka polskiego jako obcego/drugiego/odziedziczonego, Od Tokarczuk do Sapkowskiego. Panorama najnowszej literatury polskiej, a także kurs internetowy Contemporary Polish Culture in a Nutshell, który powstał w ramach grantu przyznanego z Funduszu Innowacji Dydaktycznych UW.
Autorka i redaktorka licznych publikacji na temat najnowszej literatury polskiej oraz glottodydaktyki polonistycznej, między innymi książki Literackie obrazy kultury. Perspektywa glottodydaktyczna (2020).
dr Anna Michalczuk-Podlecki
opolanka, absolwentka filologii polskiej i doktor nauk humanistycznych Uniwersytetu Wrocławskiego, członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury, tłumaczka literatury estońskiej. Ta profesja łączy jej największe fascynacje: język, literaturę i Estonię. Po tym, gdy studiowała oraz pracowała jako lektorka języka polskiego na Uniwersytecie w Tartu, często powraca do swojego ulubionego kraju, odwiedzając przyjaciół i estońskie księgarnie.
W 2020 roku ukazała się w jej przekładzie głośna w Estonii powieść Andrusa Kivirähka Człowiek, który znał mowę węży (wyd. Marpress, seria Bałtyk). Tytuł ten znalazł się na tzw. długiej liście Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” oraz w finałowej piątce nominacji do nagrody „Ambasador Nowej Europy” przyznawanej przez Europejskie Centrum Solidarności.
W roku 2021 Wydawnictwo Literackie opublikowało w przekładzie Anny Michalczuk-Podlecki kolejną kultową w Estonii powieść tego autora Rehepapp, ehk November – pod polskim tytułem Listopadowe porzeczki. Również ta książka znalazła się na długiej liście Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”.
26 listopada 2021 roku Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Estonii uhonorowało tłumaczkę listem z podziękowaniami za „długoletni wkład w przekład literatury estońskiej oraz przybliżanie estońskiej kultury literackiej w Polsce”.
W roku 2022 swą premierę w jej przekładzie miały: powieść Paava Matsina Gogolowe disco (wyd. Marpress, seria Bałtyk) oraz Marius, magia i wilkołaczka Liisi Reeli Reinaus (wyd. Widnokrąg).
Przełożyła również esej Jaana Kaplinskiego (Ojcu, wyd. Pogranicze, 2016) oraz wiele książek dla dzieci i młodzieży takich estońskich autorów jak Andrus Kivirähk, Anti Saar, Reeli Reinaus, Piret Raud, Priit Põhjala, Hilli Rand i Helena Läks (w wydawnictwach Widnokrąg, Ezop i Finebooks).
W przygotowaniu nowe tytuły dla czytelników dorosłych (m. in. Serafima i Bogdan Vahura Afanasjeva) oraz dla dzieci i młodzieży.
dr Olesia Lagašina
PhD (specjalność: literatura rosyjska), absolwentka Uniwersytetu w Tartu, pracę doktorską obroniła na Uniwersytecie Tallińskim. Uczestniczka Szkoły Języka i Kultury Polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim (2003). Z dziennikarstwem związana od 2004 roku. Pracowała w telewizji, radio, gazetach i portalach internetowych. Stała na czele rosyjskojęzycznej redakcji gazety „Postimees”; obecnie jest redaktorem naczelnym wydania o tematyce biznesowej „Delovye vedomosti” (dv.ee), a w Raadio 4 prowadzi audycję o polityce zagranicznej.
prof. IRINA BELOBROVTSEVA
PhD, prof. em. Uniwersytetu Tallińskiego. Autorka książek i ponad dwustu artykułów naukowych, redaktor tomów: „Baltiiskii arkhiv” I–III, XII, XIII (Tallinn, 1996, 1997, 2011, 2013); „Bulgakovskii sbornik” I–V (z S. Kuljus; Tallinn, 1993, 1994, 1998, 2001, 2008); „Samoilovskie chteniia” I–VI (Tallinn, 2001, 2006, 2009, 2012, 2022; Moskwa, 2017). Opracowała korespondencję Niny Berberowej i Galiny Kuzniecowej (z O. Demidową; „Nina Berberova – Galina Kuznetsova: Perepiska 1920-kh – 1960-kh godov”, Moskwa, 2022). Książki autorskie i współautorskie: „Nad chistym listom v odinochku i s nadezhdoi” (Tallinn, 1987), „Chitaem poeziiu vmeste: Posobie dlia prepodavatelei” (Moskwa, 1994), „Noveishaia russkaia literatura: Uchebnik dlia gimnazii” (Tallinn, 2004; przekład estoński: „Uuem vene kirjandus”, Tallinn, 2007), „Roman M. A. Bulgakova “Master i Margarita”: Kommentarii” (z S. Kuljus; Tallinn, 2004; wyd. drugie – Tallinn, 2006; wyd. trzecie – Moskwa, 2007; przekład estoński: „Mihhail Bulgakovi romaani “Meister ja Margarita” kommentaarid”, Tallinn, 2007), „Putevoditel’ po romanu M. A. Bulgakova “Master i Margarita”” (z S. Kuljus; Moskwa, 2012), „Obraz “malogo vraga”: Pribaltika i Pol’sha v zerkale sovetskoi karikatury (1918‒1940)” (z D. Vseviovem i A. Danilevskim; Moskwa, 2013; przekład estoński: „Vaenlase kuju: Eesti kuvand vene karikatuuris 1920. – 1940. aastatel”, Tallinn, 2013), „Leonid Zurov: V teni Bunina” (Moskwa, 2020).
prof. Sergei Dotsenko
PhD, docent (Associate Professor) Uniwersytetu Tallińskiego. Absolwent filologii rosyjskiej na Uniwersytecie w Tartu (1976–1981) oraz studiów doktoranckich na Uniwersytecie Tallińskim (1995–1999). Rozprawa doktorska: „Problemy poetiki A. M. Remizova: Avtobiografizm kak konstruktivnyi printsip tvorchestva” (2000). Autor ponad stu artykułów naukowych (m.in. o twórczości Aleksandra Puszkina, Nikołaja Leskowa, Aleksieja Remizowa, Wiaczesława I. Iwanowa, Walerija Briusowa, Aleksandra Błoka, Siergieja Gorodeckiego, Borysa Pasternaka, Osipa Mandelsztama, Mariny Cwietajewej, Michaiła Bułhakowa, Aleksieja Tołstoja, Vladimira Nabokova, Wieniedikta Jerofiejewa, Siergieja Dowłatowa i in.). Zainteresowania naukowe: historia i poetyka symbolizmu rosyjskiego, poetyka modernizmu rosyjskiego XX w., literatura rosyjska i folklor.
prof. Grigori Utgof
PhD, docent (Associate Professor) Uniwersytetu Tallińskiego. Autor książki „Sintakticheskie issledovaniia” (Tartu, 2015); założyciel i redaktor naczelny czasopisma „Slavica Revalensia”.
dr Natalija Sindetskaja
(Wydział Humanistyczny)
Urodziła się w Kiviõli we wschodniej Estonii, gdzie przed wojną przy rosyjskiej szkole były klasy z polskim językiem nauczania. Studiowała slawistykę na Uniwersytecie w Tartu w Estonii, wykłada język polski w Tallinnie. W Polsce kształciła się na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie, na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz Uniwersytecie Warszawskim. Pracuje na Uniwersytecie Tallińskim, jest lektorką i nauczycielką języka polskiego oraz pasjonatką polskości. Napisała wiele artykułów i prac o polskich śladach w Estonii i polsko-estońskich relacjach kulturalnych.
